غار آبی دانیال (مازندران)
به گزارش بهترین عینک آفتابی، غار دانیال در دو کیلومتری روستای دانیال، در 5 کیلومتری جنوب سلمان شهر(متل قو) در استان مازندران در شمال ایران واقع شده است. دومین غار بزرگ رودخانه ای ایران بعد از غار قوری قلعه پاوه در کرمانشاه می باشد. دمای داخلی آن در طول سال تقریبا یکسان می باشد. جریان رودخانه از ابتدای ورود به غار تا بخش انتهایی وجود دارد که از بهم پیوستن چندین جوی و چشمه بوجود می آید. عمق این جریان در بخشهای مختلف غار متغیر می باشد ولی بطور کلی از یک متر تجاوز نمی کند. البته چندین گذرگاه و بخش در این غار وجود دارد که در هنگام بارندگی عمق آنها بالا آمده و گذر از آنها تقریبا غیر ممکن می گردد.
غار دانیال که یکی از معروف ترین جاذبه های طبیعی روستای دانیال است. از دیگر نام هایی که به این غار نسبت داده اند، کرد کوی و چاری و گرده کوه است.
راه دسترسی به این غار جاده اصلی ده دانیال است که از مرکز شهر متل قو به سمت جنگل پیش می رود و بعد از گذشتن از ده خاکی می گردد. در ادامه مسیر به صورت راهپیمایی در کنار رودخانه اصلی است که تقریبا تا دهانه غار 30 تا 45 دقیقه راهپیمایی دارد و در قسمتی که یک شعبه کوچک به رودخانه می ریزد ادامه مسیر به سمت سرچشمه شعبه غار ادامه می یابد.
نقشه برداری این غار در اکتبر 2008 به وسیله تیمی از غارنوردان کشورمان و سایمون بروکس، غارنورد مشهور انگلیسی که غارهای زیادی را در کشورمان بازدید نموده به انجام رسیده است.
طول آن 2158٬2 متر است و در ارتقاع 74٬2 متری سطح دریا واقع شده است. غار از یک پاساژ و دو تالار بزرگ که برخی قسمت هایش دارای عناصر تزئینی می باشد، تشکیل شده است.
دومین غار بزرگ رودخانه ای ایران بعد از غار قوری قلعه پاوه در کرمانشاه می باشد.این غار فقط دارای یک شعبه یا دالان اصلی به طول تقریبی 1500 متر و عرض تقریبی یک و نیم متر است که با پیچ و خمهای فراوان و گذر دالانهای تنگ و باریک پر از آب و حوضچه ها و آبشارهای کوچک ادامه می یابد و در خاتمه به چند شعبه کوچکتر تقسیم می گردد.
وجود دالانهای کم عرض و ارتفاع که عبور از آنها به صورت پا مرغی و حتی سینه خیز ممکن است از جاذبه های دیگر این غار است.بعد از ورود به دهانه غار باید قید خشک ماندن را بزنید؛ چون از همان اول و در فاصله100 متری دهانه غار وارد حوضچه ای می شوید که برای ادامه مسیر باید تا شکم در آن فرو بروید. همین طور که جلو می روید تزئینات آهکی چند میلیون ساله به استقبال تان می آیند. استلاگمیت و استلاگتیتهای این غار به دلیل جنس لایه های بالای غار کم است و جز در منطقه ها معدودی در دیگر نقاط غار یافت نمی گردد.
غار دارای دو تالار است: تالار اول به نام تالار خفاش
و تالار دوم ریزان یا زرین.
تالار اول یا تالار خفاش به دلیل سطح گلی و لغزنده آن، گذر از این معبر را به سختی امکان پذیر می نماید، بعلاوه وجود تپه ای از فضولات خفاش ها که طی صدها سال تشکیل شده بوی نامطبوعی را در این تالار متساعد ساخته است.
استالاکتیت های سوزنی شکل تالار دوم که از سقف آویزان است جلوه خاصی را به این تالارداده است. وجود قطرات آب حاوی بی کربنات کلسیم در نوک این استالاکتیت ها نشان از ادامه روند شکل گیری این تزئینات دارد که شاید بلندتر شدن این چکنده ها یا استالاکتیت ها با همین فرایند طولانی، صدها یا هزاران سال به طول بیانجامد.
دمای داخلی آن در طول سال تقریبا یکسان می باشد. جریان رودخانه از ابتدای ورود به غار تا بخش خاتمهیی وجود دارد، آب داخل غار از چند چشمه کوچک که از شعب مختلف آن سرچشمه می گیرد تامین می گردد و کاملا زلال و از نظر محلولات دارای درصد پایینی بوده و آن را قابل شرب می نماید. دمای هوای داخل غار حدود 23 درجه سانتیگراد و دمای آب چیزی در حدود 17 درجه است که این دما در تمامی طول سال تقریبا ثابت است که همین ثابت بودن اجازه می دهد این غار در تمامی فصول سال حتی فصل زمستان قابل ملاقات باشد اما توصیه می گردد برای تماشای این غار از فصول گرم به دلیل بالا بودن دما در خارج از غار و خیس بودن کل لباسها استفاده گردد. زمان لازم برای پیمایش کامل غار برای یک تیم کوچک و سریع سه و نیم ساعت و برای یک تیم میانه بین پنج تا هفت ساعت است.عمق این جریان در بخشهای مختلف غار متغیر می باشد ولی بطور کلی از یک متر تجاوز نمی نماید. البته چندین گذرگاه و بخش در این غار وجود دارد که در هنگام بارندگی عمق آنها بالا آمده و گذر از آنها تقریبا غیر ممکن می گردد.
جانداران داخل غار:
زندگی جانوری آن محدود به پشه، خفاش و آبزیان محدودی از جمله قورباغه و خرچنگ می باشد.
گردآوری و تنظیم: تحریریه بهترین عینک آفتابی
لطفا در نشر دانسته های خود کوشا باشید.
برداشت و استفاده غیرتجاری از مطالب این وب سایت، حتی بدون ذکر منبع آزاد است.
منبع: دالاهو