چرا رقابت بر سر تراکم پیکسلی گوشی های هوشمند به آخر خط رسیده است؟ - بهترین عینک آفتابی

به گزارش بهترین عینک آفتابی، برای بیش از یک دهه، سازندگان گوشی های هوشمند رزولوشن نمایشگر و تراکم پیکسلی را به عنوان مهم ترین مشخصه های یک صفحه نمایش مطرح می کردند. حتی در حال حاضر گوشی هایی مانند سونی اکسپریا 1 مارک 4 و گلکسی S22 اولترا بهره گیری از نمایشگر 4K و QHD را به عنوان یک مزیت بسیار مهم در نظر می گیرند. با این حال از سال 2015 که نمایشگرهای 4K و QHD برای اولین بار راهی بازار موبایل شدند، این حوزه با تغییرات زیادی روبرو شده است.

گلکسی S6 اج یکی از اولین گوشی های مجهز به نمایشگر QHD محسوب می گردد که تراکم پیکسلی آن 580 پیکسل در هر اینچ بود. این در حالی است که گلکسی S22 پلاس به علت استفاده از نمایشگر بزرگ تر با مقدار 6.6 اینچی و رزولوشن FHD تراکم پیکسلی کمتر از 400 پیکسل در اینچ را ارائه می دهد. بنابراین سوالی که مطرح می گردد این است که چرا شرکت ها رقابت بر سر تراکم پیکسلی را کنار گذاشته اند؟

چرا تعداد زیادی از گوشی ها فاقد نمایشگرهای QHD و 4K هستند؟

از بین دلایل مهم مرگ خاموش نمایشگرهای QHD و 4K می توانیم به بالا بودن مصرف انرژی این نوع نمایشگرها اشاره کنیم. طبیعتا هرچقدر رزولوشن نمایشگر بالاتر باشد، تعداد بیشتری از پیکسل ها باید مورد استفاده قرار بگیرند و در نتیجه انرژی بیشتری برای روشن کردن آن ها مصرف می گردد. طبق آنالیز های اجرا شده، نمایشگرهای QHD حدود 20 درصد انرژی بیشتری نسبت به نمایشگرهای FHD مصرف می نمایند.

از سوی دیگر تراکم پیکسلی بالاتر به معنای افزایش احتیاج به قدرت پردازش گرافیکی است. بسیاری از تراشه های پرچم دار به منظور تامین قدرت پردازشی مورداحتیاج برای نمایشگرهای مبتنی بر رزولوشن بسیار بالا با چالش های مختلفی روبرو می شوند. ضمناً همانطور که احتمالا می دانید، افزایش فشار به تراشه منجر به داغ شدن آن می گردد که این موضوع هم عوارض زیادی به همراه دارد.

در این میان واقعیت این است که افزایش رفرش ریت نسبت به تراکم پیکسلی تاثیر بیشتری بر بهبود تجربه کاربری دارد. به لطف استفاده از نمایشگرهای LTPO در بعضی گوشی ها، مشکل مربوط به افزایش مصرف انرژی رفرش ریت بالا تا حد زیادی رفع شده است.

روزی روزگاری شرکت ها می گفتند که گوشی های دارای نمایشگرهای 4K و QHD برای هدست های واقعیت مجازی ایده آل هستند. اما طی چند سال اخیر این نوع هدست ها از بازار ناپدید شده اند و در نتیجه این مزیت دیگر هیچ اهمیتی ندارد.

بعلاوه باید خاطرنشان کنیم بیشتر محتواهایی که با گوشی مورد استفاده قرار می گیرند، از رزولوشن بالاتر از FHD استفاده نمی نمایند. اگرچه بعضی از سرویس های استریمینگ مشهور رزولوشون 4K را برای محتواهای خود ارائه می دهند، اما ویدیو های 4K به علت احتیاج به پهنای باند بسیار بالا معمولا محبوبیت خیلی زیادی ندارند.

ویژگی های یک نمایشگر باکیفیت

صرف نظر از علت اصلی کنار گذاشتن رقابت بر سر تراکم پیکسلی نمایشگر گوشی های هوشمند، این یک تصمیم هوشمندانه محسوب می گردد. حالا شرکت ها به جای اینکه روی این موضوع تمرکز نمایند، می توانند به دیگر مشخصه ها توجه نشان بدهند. به عنوان مثال روز به روز محتواهای HDR افزایش پیدا می نمایند و روشنایی نمایشگر هم اهمیت بسیار زیادی پیدا نموده است.

سال ها قبل گوشی های اندرویدی از نمایشگرهای LCD بی کیفیت با طیف رنگی محدود و روشنایی پایین راهی بازار می شدند. اما این روزها تعداد زیادی از گوشی های ارزان هم مجهز به نمایشگر OLED باکیفیت هستند. البته در نهایت نمایشگرهای استفاده شده برای گوشی های مختلف کیفیت یکسانی ندارند و چنین اختلافی کاملا طبیعی است.

اگرچه بسیاری از گوشی های نو از طیف رنگی وسیع و گسترده ای پشتیبانی می نمایند، اما بخش بزرگی از آن ها این رنگ ها را با دقت کافی نمایش نمی دهند. یک نمایشگر که به درستی کالیبره نشده، رنگ ها را گرم تر یا سردتر از حد انتظار به نمایش می گذارد. بعضی دیگر با وجود اینکه از استاندارد HDR پشتیبانی می نمایند، اما این نوع محتواها را به خوبی نمایش نمی دهند.

بنابراین حتی اگر نمایشگر موردنظر رزولوشن فوق العاده ای داشته باشد، در صورت عدم بهره گیری از این ویژگی ها، کیفیت آن پایین تر از حد انتظار خواهد بود. متاسفانه صرفا با در نظر گرفتن مشخصات سخت افزاری یک نمایشگر، نمی توانیم در خصوص عملکرد آن در دنیای واقعی صحبت کنیم. در حالی که تمام شرکت ها مشخصاتی مانند رزولوشن و تراکم پیکسلی را در تبلیغات گوشی عنوان می نمایند، اما تقریبا هیچکدام از آن ها آمار و ارقام دقیقی در خصوص دقت رنگ ارائه نمی نمایند. به عبارت دیگر تنها باید به نقد و آنالیز های معتبر برای کیفیت نمایشگر اعتماد کنید.

در رابطه با آینده نمایشگرهای موبایل هم باید بگوییم که دیگر رزولوشن اهمیت گذشته را ندارد. افزایش مصرف انرژی، بالا رفتن حرارت بدنه و فشار زیاد به تراشه همگی از جمله عوامل کاهش اهمیت رزولوشن هستند. با توجه به اینکه بسیاری از کاربران قادر به تشخیص تفاوت بین رزولوشن FHD و QHD نیستند، ادامه استفاده از نمایشگرهای QHD اصلا منطقی نیست.

منبع: Android Authority