داستان عکسی که ثبتش 3 سال طول کشید - بهترین عینک آفتابی

به گزارش بهترین عینک آفتابی، یک عکاس نجومی در سال 95 تصمیم به ثبت ماه کامل بر قله دماوند گرفت تا زیبایی این لحظه را به تصویر بکشد ولی تا سه سال بعد پیروز به انجام این لحظه زیبا نشد.

مجید قهرودی ـ عکاس ـ درباره ثبت این اثر به بهترین عینک آفتابی شرح داده است: من از سال 82 در رشته نجوم فعالیت می کنم و به واسطه علاقه ای که به هنر داشتم جذب عکاسی و وارد عکاسی نجومی شدم. از طرفی چون ورزش را به طور حرفه ای دنبال می کردم، از اولین روزهایی که با دماوند آشنا شدم عکاسی از آن را آغاز کردم. تصمیم گرفتم که بیشتر بر عکاسی نجومی از دماوند وقت بگذارم، دماوند را از منظر نجوم به مردم نشان دهم و با سوژه های مختلف نجومی مانند ماه، خورشید، شب پر ستاره، راه شیری و ... از دماوند عکاسی کنم.

او ادامه داد: یکی از آن ایده ها عکاسی از ماه کامل بود، منتهی باید تعیین می کردم که در چه روزی و کجا قرار بگیرم که بتوانم ماه کامل را مقارن با دماوند عکاسی کنم. از طرفی هم در ماه تنها یک بار فرصت این ثبت این عکس را داشتم. همچنین باید در نظر می گرفتم که راستای طلوع ماه یا از شرق یا غرب رشته کوه البرز است و خواه ناخواه مکان های عکاسی من در مناطق کوهستانی بود که دسترسی راحتی ندارد و همه جای آن هم قابلیت عکاسی ندارد؛ زیرا مثلا یک جا دره است یا یک جا کوه بلندی جلوی منظره را می گیرد. در نتیجه یکی از دلایلی که باعث شد ثبت این عکس سه سال طول بکشد این بود که مناطق البرز به گونه ای نیست که به راحتی بتوان به مکانی که می توان ماه را رصد کرد، دست پیدا کرد.

این عکاس درباره دیگر دلایلی که باعث شد ثبت این عکس سه سال طول بکشد، توضیح داد: دلیل بعدی این بود که از 12 فرصتی که در یک سال برای ثبت این عکس داشتم، خیلی از آنها به دلیل صعب العبور بودن جهت حذف می شد و فرصت های دیگر هم به دلیل شرایط جوی و ابری بودن هوا کنسل می شد. تقویمی دارم که تمام فعالیت های عکاسیم را در آن تعیین می کنم و برای ثبت این عکس تاریخ های مختلفی را روی قله های مختلف مانند قله های توچال، کلون بستک، قله سی چال، آزادکوه را در تقویم های خود تعیین نموده بودم. البته اینکه چطور متوجه می شدم ماه کامل هر بار روی کدام قله قرار می گرفت، به این صورت بود که به یاری دو نرم افزار شبیه ساز آسمان محاسبه می کردم ماه کامل هر ماه در چه مکانی و چه ساعتی قرار خواهد گرفت.

او ادامه داد: ماه همواره از یک مکان طلوع نمی کند و اگر مثلا یک ماه از منظر قله توچال روی دماوند طلوع کند، ماه بعد ممکن است از منظر قله آزادکوه روی دماوند طلوع کند و یا قله های هایی که باید برای دسترسی به آن به جاده هراز یا چالوس بروید و بیشتر وقت ها هم هوا ابری بوده است. مهم این است که هوا صاف باشد تا بتوانید عکس را به ثبت برسانید ولی دماوند آب و هوای بسیار متغیری دارد و دقیق ترین پیش بینی ها هم نمی توانند به شما بگویند که هوا دقیقا به چه صورت خواهد بود، مخصوصا در فصل زمستان که هوا عمدتا بارانی یا برفی است؛ مثلا یکی از صعودهای ناموفق من به زمانی برمی شود که به قله آزادکوه رفتم و هواشناسی گفته بود که هوا صاف است ولی با وجود صعود بسیار سختی که داشتم، ظرف دو ساعت هوا کاملا غبارآلود شد و دماوند دیگر دیده نمی شد.

این عکاس در انتها گفت: البته بار اولی که قصد عکاسی داشتم هوا خوب بود و باید به قله توچال صعود می کردم که دیر به تله کابین رسیدم و نتوانستم به موقع صعود کنم. ولی دفعات دیگر در آن سه سال هوا ابری بوده تا آذر ماه سال گذشته که هوا ایده آل و توانستم بعد از صعود به قله پیازچال این لحظه را به ثبت برسانم.