این مرد سال ها سنگی را نگه داشته بود، به امید اینکه طلا داشته باشد، اما حالا تعیین شده که بسیار ارزشمندتر است! - بهترین عینک آفتابی

به گزارش بهترین عینک آفتابی، در سال 2015، دیوید هول در پارک منطقه ای ماریبورو در نزدیکی ملبورن استرالیا در حال جستجو بود. او که یک فلزیاب در دست داشت و ناگهان چیزی غیرعادی کشف کرد: یک سنگ بسیار سنگین و مایل به قرمز که در مقداری خاک رس زرد قرار داشت.

او آن را به خانه برد و همه کار کرد تا سنگ را بگشاید، مطمئن بود که یک قطعه طلا در داخل صخره وجود دارد. چرا که ماریبورو، همان جایی که سنگ در آن پیدا شده بود در منطقه گلدفیلدز است، جایی که هجوم طلا استرالیا در قرن 19 در آن به اوج خود رسید.

هول برای باز کردن سنگ، یک اره سنگ، یک چرخ زاویه ای و یک مته و حتی اسید استفاده کرد. با این حال، حتی یک پتک هم نمی توانست شکاف ایجاد کند. دلیلش این است که در چیزی که او خیلی کوشش می کرد باز کند، هیچ قطعه طلایی نبود!

پس سنگ را به درموت هنری، زمین شناس موزه ملبورن، نشان داد. او هم در ابتدا قادر به باز کردن صخره نبود، اما همچنان شیفته آن بود، قطعه را برای شناسایی به موزه ملبورن برد. پس از 37 سال کار در موزه و آنالیز هزاران سنگ، این زمین شناس تنها دو مورد از سنگ به صورت تصادفی یافته شده را دیده بود که شهاب سنگ واقعی بوده اند. و این سنگ یکی از آن دو بود.

حالا محققان یک مقاله علمی منتشر کردند که این شهاب سنگ 4.6 میلیارد ساله را توصیف کردند که آن را Maryborough به نام شهر نزدیک محل پیدایش نامیدند.

وزن آن 17 کیلوگرم است و پس از استفاده از اره الماس برای بریدن یک برش کوچک، محققان دریافتند که ترکیب آن دارای درصد بالایی از آهن است و آن را به یک کندریت معمولی H5 تبدیل نموده است.

پس از باز شدن، قطعات متبلور کوچکی از مواد معدنی فلزی را نیز در سرتاسر آن مشاهده می گردد که به آن کندرول می گویند.

هنری می گوید: شهاب سنگ ها مقرون به صرفه ترین شکل اکتشاف فضایی را فراهم می نمایند. آن ها ما را به گذشته می رسانند و سرنخ هایی از سن، شکل گیری و شیمی منظومه شمسی (از جمله زمین) ارائه می دهند.

در بعضی از شهاب سنگ ها، غبار ستاره ای حتی قدیمی تر از سن منظومه شمسی ما وجود دارد که به ما نشان می دهد ستاره ها چگونه شکل می گیرند و چگونه تکامل می یابند تا عناصر جدول تناوبی را ایجاد نمایند.

شهاب سنگ های کمیاب دیگر حاوی مولکول های آلی مانند آمینو اسید ها هستند؛ بلوک های سازنده حیات.

اگرچه محققان هنوز نمی دانند این شهاب سنگ از کجا آمده است و ممکن است چه مدت روی زمین بوده باشد، حدس هایی دارند.

منظومه شمسی ما زمانی توده ای از گرد و غبار و سنگ های کندریت بود. در نهایت گرانش اندازه زیادی از این مواد را به سیارات کشاند، اما به جامانده آن بیشتر به یک کمربند سیارکی بزرگ ختم شد.

هنری می گوید: این شهاب سنگ خاص به احتمال زیاد از کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری بیرون آمده، و به وسیله بعضی از سیارک ها که با یکدیگر برخورد می نمایند، از آنجا به بیرون پرتاب شده، سپس یک روز وارد زمین شده.

تاریخ یابی با کربن نشان می دهد که این شهاب سنگ بین 100 تا 1000 سال روی زمین بوده است.

محققان می گویند که شهاب سنگ Maryborough بسیار کمیاب تر از طلا است و آن را برای علم بسیار ارزشمندتر می نماید. این شهابسنگ یکی از تنها 17 شهاب سنگی است که تا به امروز در استان ویکتوریا استرالیا ثبت شده است و پس از یک نمونه بزرگ 55 کیلوگرمی که در سال 2003 شناسایی شد، دومین سن

بزرگ است.

این اولین شهاب سنگی نیست که چند سال طول می کشد تا به موزه برسد. در یک داستان شگفت انگیز دیگر در سال 2018 یک سنگ فضایی 80 سال طول کشید تا شناسایی گردد. این سنگ دو مالک داشت و خیلی دیر شناسایی شد.

اکنون احتمالاً زمان خوبی است که حیاط خلوت یا منطقه ای که به من آن مسافرت میروید را را از نظر سنگ های سنگین و سخت شکسته آنالیز کنید. ممکن است در یک معدن طلای استعاری نشسته باشید!

منبع: Proceedings of the Royal Society of Victoria