شب سخت تالار وحدت با مخاطبان منشوری یک کنسرت! - بهترین عینک آفتابی

به گزارش بهترین عینک آفتابی، اجرای گروه موسیقی بوشهری در تالار وحدت که پس از مدت ها انجام شد، مخاطبانش را گاه چنان به وجد آورد که مسؤولان انتظامات کنسرت در این تالار، عملا شب سختی را از نظر رعایت ضوابط منشوری از جانب مردم، سپری کردند.

به گزارش ایسنا، پس از مدت ها تعطیلی کنسرت ها و روبروه سینه به سینه نوازندگان و خوانندگان با علاقه مندانشان که به علت شیوع بیماری کووید نو و پس از آن، شرایط اجتماعی خاص کشور، اتفاق افتاده بود، از چندی پیش و با برپایی چند کنسرت خوانندگان پاپ، که با جشنواره موسیقی فجر ادامه یافت، عملا دور نو کنسرت های موسیقی کلید خورد.

با این حال می توان گفت که اجرای گروه شناخته شده بوشهری از چند جهت، با اجرا های چند وقت گذشته تفاوت اساسی داشت. اجرای شامگاه چهارشنبه گروه یادشده که شامگاه پنجشنبه هم ادامه خواهد داشت، به نوعی می توان گفت که شادترین ارایه موسیقایی در دور نو کنسرت ها بوده است. البته که موسیقی جنوب کشور و ازجمله منطقه بوشهر و تابعه های آن، ماهیت خاصی دارد که بعضا تفکیک های کلی را درمی نوردد. این نوع موسیقی که نمونه ای از آن در تالار وحدت عرضه شد، در شادترین ارایه های خود، غمی نهفته دارد و در غمگین ترین حالت هایش هم شعف خاصی از آن بیرون می تراود.

یک نکته خاص دیگر این اجرا که شاید بتوان گفت تحولی در عرصه موسیقی محلی بوشهر را هم می تواند رقم بزند، شگفتانه ابتدایی آن بود؛ آنجا که برخلاف روال همیشگی کنسرت های لیان، این محسن شریفیان نبود که با نی انباش قطعه نخستین را دست می گرفت، بلکه دختر خانم جوانی با لباس زیبای محلی بر صحنه حاضر شد و به نواختن ساز خاص نی انبان پرداخت. لیانا شریفیان، دختر محسن شریفیان است که پس از تحصیل در رشته موسیقی در خارج از کشور، حالا نخستین اجرای صحنه ای این چنین خود را با اجرای زمستان 1401 لیان در تالار وحدت تجربه کرد.

لیانا شریفیان - نوازنده نی انبان و هم خوان

البته که جایگاه رفیع پدر هم مورد توجه بود و پیش عایدی کنسرت، با نی انبان نوازی آوازی محسن شریفیان رقم خورده بود. شریفیان که حالا دیگر مویی هم سپید نموده و از باسواد ها و پژوهشگران حوزه موسیقی نواحی ایران نیز محسوب می شود، در این اجرا به ساز شاخ مارپیچ (بوق) توجه ویژه ای داشت و سهم ویژه ای هم در پرفرومنس کار برای این ساز کاملا سنتی که با شاخ مارپیچ بز (و بعضا گوزن) طراحی می شود، قایل شده بود؛ تا جایی که انگار قرار است در کنار نی انبان که پس از سنج و دمام به عنوان شناسه ای از موسیقی بوشهر دیده می شد، ساز سنتی شاخ نیز فضا و فرصت های نوی برای این نوع موسیقی ایجاد کند.

گروه لیان زمانی پای ثابت دعوت های دولتی در رویداد های بین المللی بود؛ در المپیک، جام جهانی، اکسپو و خیلی جا های دیگر که دستگاه های دولتی متولی اجرا های فرهنگی هنری در حاشیه این رویداد ها بودند، حتما روی گروه لیان حساب ویژه ای باز می کردند. این روند از چند سال پیش تغییر کرد و در ادامه نیز گروه لیان در چند سال گذشته با مشکل های بعضا جدی در کسب مجوز اجرا، چه در بوشهر و چه در جا های دیگر، روبرو بود. بخشی از این مسائل به روحیه شخصی خود شریفیان برمی شود و بعضی اظهار نظرهایش. شاید یک تفاوت دیگر اجرای اسفندماه در تالار وحدت این بود که پرهیجان ترین اجرای موسیقی این ماه ها به وسیله گروه لیان و محسن شریفیان عرضه شد.

سرپرست گروه البته در سخنان لابه لای قطعه های این اجرا بر لزوم اتحاد و همدلی بیشتر مردم در این روز ها تاکید داشت؛ با این پیوست ها که تبادل نظر لازمه هر نوع تحولی است و البته این شاه بیت کلام که همگان بدانند، تمامیت این جغرافیا، خط قرمز همه ماست.

تلفیقی از ایران، علی (ع)، خلیج فارس، شاهنامه، خیام و... یک شب ملی را در تالار وحدت با موسیقی بوشهری رقم زد.

یک نکته قابل توجه دیگر در اجرای یادشده این بود که وقتی شریفیان برای تنظیم همراهی مخاطبان با یکی از قطعه ها - با تکرار یک جمله ترجیع بند - از حاضران پرسید که چه کسانی برای نخستین بار در کنسرت این گروه شرکت می نمایند، دست جمعیت قابل توجهی از حاضران بالا رفت. این هم قطعا از نکته هایی است که درباره مخاطب امروز و احتیاج ها و ضرورت هایش قابل تفسیر جدی است.

آکو صفوی - خواننده